Skip to main content

Maganda ka!


(Just a personal musing)

 

Maganda ka. Tila isa kang prinsesa na nananatili sa loob ng kastilyo at matiyagang hinihintay doon ang iyong kahanga-hangang prinsepe.

Hindi ka natatakot. Pinili mong huwag lumampas sa hangganan dahil alam mong hindi ka pinagkaitan subalit ikaw ay pinapangalagaan at upang ikaw ay maging ligtas.

Magiting ka. Ikaw ay matapang na sumunod sa pananatili sa loob dahil ikaw ay nagtitiwala at naniniwala.


Ipagpaumanhin kung naghihintay ka ng matagal. Batid kong hindi ako nararapat na tawaging prinsipe mo. Ako ay sugatan at mahina. Hindi pa ako nakikibahagi sa isang labanan noon kung saan ang ganitong uri ng kagitingan ay kinakailangan. Paulit-ulit kong sinasabi sa sarili ko na isa akong mandirigma. Hindi ako nagtitiwala sa aking karwahe at mga kabayo. Subalit hinihintay ko yung araw na dadalhin nila ako kung nasaan ka.

 

Hinihintay ko ang araw na iyon na masasabi ko sa iyo na hindi ko ipapangakong maging pinakamahusay na prinsepe mo sa buong mundo - hindi magiging fairy tale o pantasya ang ating kuwento.

Hinihintay ko ang araw na iyon na buong tapang kong masasabi sa iyo sa biyaya ng Panginoon na sisikapin kong maging yaong tinutukoy sa Acts 13:22,

“isang taong kinalulugdan ng puso ng Panginoon na gagawa ng buong kalooban Niya.”

Hinihintay ko ang araw na iyon na masasabi kong sisikapin kong maging yaong tinutukoy sa 1 Corinthians 11:3,

"isang lalaki na ang pangulo ay si Kristo, at ako ang ibinigay Niya sayo upang maging iyong pangulo."

Hinihintay ko ang araw na iyon na masasabi kong sisikapin kong maging yaong tinutukoy sa Ephesians 5:25,

“isang asawang mamahalin si Gng.(ang iyong matamis na pangalan pagkatapos ay ang aking apelyido)."

 

Napansin ko na ba o pinahalagahan ang mga ngiti mo? Hindi ko alam. Kung hindi pa, ipagpaumanhin. Naniniwala ako na nakangiti ka pa rin sa kabila ng iyong mga hamon sa buhay, ng iyong mga paghihirap, ng iyong mga problema, ng iyong mga pagsubok, ng iyong mga pag-aalinlangan, ng iyong mga pagkabigo, ng iyong mga panghihina ng loob. Nakangiti ka dahilan sa biyaya, dahilan sa awa, dahilan sa pananampalataya, dahilan sa pag-asa, dahilan sa pag-ibig. Nakangiti ka para sa Panginoon. Napakaganda ng ibinabahagi mong ngiti na ipinagkaloob Niya sa iyo. Salamat sa mga ngiting iyan!

 

Ang ngiting iyan ang magnanakaw sa aking puso. Hindi, hindi mo ito nanakawin. Ibig kong maniwala na ibibigay ng Panginoon ang pusong ito sa iyo, sa halip. Ibinigay ko ang pusong ito sa Kaniya at hinihintay ko ang araw na iyon na ibibigay Niya ito sa iyo.

 

Hinihintay ko ang araw na iyon na maibibigay ko rin ang aking mga bisig sa iyo, at hihilingin sa iyo, "Pakiusap, sumunod ka sa akin gaya ng pagsunod ko kay Cristo."

Hinihintay ko ang araw na iyon na maibibigay ko ang aking mga kamay sa iyo, "Pakiusap, kumapit ka, at magkahawak-kamay tayong patungo hanggang saan man tayo dadalhin ng Panginoon."

Hinihintay ko ang araw na maibibigay ko ang aking buhay sa iyo, ngunit pakata

tandaan mo, "No.2 kanto laeng ti panagbiagko, ket ti No.1 isu ti Dios Apo." ("Magiging No.2 ka lang sa buhay ko, at ang No.1 ay ang Panginoon ko.")

 

Sa totoo lang, tila natatakot ako para sa paglalakbay na ito. Baka hindi ko maabot ang mga inaasahan mo. Makikita mo ang mga kahinaan ko. Makikita natin sa bawat isa ang ating bahagi ng pagkakasala. Ang nagbibigay sa akin ng kapayapaan ay nasa atin ang KATOTOHANAN - si Hesus (the Living Truth) at ang Salita ng Diyos (the Written Truth). Parehong nasa atin si Hesus at Siya ang magiging huwaran natin, kasama natin, layunin natin. Pareho tayong lalago sa ating relasyon sa Kaniya. Ang Bibliya ay palaging magiging lampara sa ating mga paa at liwanag sa ating landas. Magsasama tayong dalawa na ibabahagi at ipapakita sa ating paligid kung paano binabago ng Salita ng Diyos ang mga buhay.


Sa totoo lang, tila takot akong harapin ang kinabukasan. Ipinapanalangin ko sa Panginoon na kapag nandoon ka, ikaw ay magiging katuwang ko sa pagbaling at pag-alala sa Kaniyang mga naging kabutihan at katapatan. Ipinapanalangin ko sa Panginoon na kapag nandoon ka, ikaw ang magiging kasama ko sa laging pagtingala sa Kaniya. Pupurihin nating dalawa, kasama ng bubuuhin nating pamilya, ang Kaniyang Pangalan. Sama-sama tayong maglilingkod sa Kaniya hanggang sa Siya ay dumating muli. Nawa’y di tayo makalimot, titingala tayo sa Krus kung saan ipinakita ni Hesukristo na ating Panginoon at Tagapagligtas ang Kaniyang pinakadakilang pag-ibig at kababaang-loob.

 

Nananalangin ako.

Naghihintay ako.

Kung sakali mang sasabihin na Niyang "Anak, humakbang ka.",

doon ko lamang babanggitin na

"Mahal kita."


First published in English and posted on Fb on March 24, 2019.

First published in English and posted on Facebook on March 24, 2019.



Comments

Popular posts from this blog

COMMITMENT SPEECH SAMPLE

It was August of last year when my niece asked me to help her making a commitment speech for their induction program. We tried at least to become relevant – August is Buwan ng Wika, so we decided to use most of it in Filipino; she loves Mathematics, so we agreed to use and relate Math as her introduction; she is not actually fluent in English (and she admits that), so she practiced her pagka-maka-bayan kuno! 😁 Below is the full text of her speech and I found it saved on my laptop. ****************************************** Our esteemed Guest speaker, our active School Principal, Faculty and Facilitative Staffs, Fellow Officers, Fellow Students, Ladies and Gentlemen, a pleasant morning to one and all. Hayaan po ninyo akong gumamit ng wikang Filipino bilang bahagi sa pagpapahayag ng aking talumpati sa umagang ito. Ngayong ika-anim na taon ko sa paaralang ito, naisip kong paano kaya kung wikang Filipino ang gamitin sa pagtuturo sa asignaturang Sipnayan a.k.a. ...

Another Filipinos' Battle Cry (Election Reflection)

(With the culture and lifestyle that we have, something fascinates me with the past. I am learning to love history.) It has been said, "Change is coming!" I am wondering why the face of P5 coin has been changed.. Pagpaparangal po ba ito sa sinasabing totoong UNANG PANGULO NG PILIPINAS? Two icons of the past. The one was called Supremo and the other was El Presidente . Both with great influence. The one was a brave 'leader' and the other was treated as an 'idol' by his followers. Both dreamed for Phillippines' independence. The one led for Katipunan, a then secret society that ignited the flames of Phillippine revolution against the Spanish empire. The other was a capable general who waved the Philippine flag and declared the country's independence on June 12, 1898. He later brought Filipinos to Intramuros, just a step way for liberty from colonizers. But at the very moment that he needed to be strong and cunning, he chose ...

You are beautiful!

(Just a personal musing) You are beautiful. You are like a princess staying inside the castle and patiently waiting there your prince charming.  You are not fearful. You chose not to go beyond the boundary because you know you are not deprived but secured and protected. You are courageous. You are brave to obey in staying inside because you trust and believe. I am sorry if you are waiting that long. I look myself unworthy to be called your prince. I am wounded and weak. I have not engaged in a battle before where this kind of valor is a prerequisite. I kept telling myself that I am a warrior. I do not trust on my chariot and horses. But I am waiting for that day that they will bring me where you are. I am waiting for that day that I could tell to you that I will not promise you to be the best prince charming in the world - our story will not be a fairy tale and fantasy. I am waiting for that day that I could boldly say to you with God's grace that I will stri...